Stosowany był w medycynie ludowej od wieków. Lubi wilgotne, gliniaste podłoże i dostęp do słońca. W celach leczniczych wykorzystuje się koszyczki podbiału i młode liście bez ogonka. Stosowany w chrypkach i nieżytach górnych dróg oddechowych, przeziębieniach z wysoką gorączką, uporczywym suchym kaszlu, zaflegmieniu oskrzeli i astmie. Kwiaty wykorzystywane były do sporządzania syropów przeciwkaszlowych. Młodych wiosennych liści używa się do sporządzania zup i jarzynki (przygotowane jak szpinak), starsze po ugotowaniu nadają się do zawijania farszu (gołąbki). Kwiaty można dodawać do deserów, a także sporządzać z nich przystawki i sałatki.
Przepis na syrop: kwiaty i łodygi drobno pokroić, zalać alkoholem i odstawić na pół godziny w zamkniętym pojemniku. Dodać szklankę wrzącej przegotowanej wody i odstawić aby zioło mogło oddać związki śluzowe. Masę rośliną odcedzić i w proporcji 1:1 dosypać cukru. Syrop z podbiałumożna przechowywać bez pasteryzacji. Pić 10 ml trzy razy dziennie.
